Roestvast staal
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Roestvast staal (RVS), ook wel inox genoemd, is een legering van ijzer met minimaal 10,5% tot 12% chroom en maximaal 1,2% koolstof.
Omschrijving
De aanwezigheid van chroom zorgt ervoor dat er een beschermende chroomoxidehuid op het oppervlak van het staal ontstaat bij contact met zuurstof. Deze laag maakt het materiaal bestand tegen corrosie en roest en kan zich herstellen bij beschadiging, mits er voldoende zuurstof aanwezig is. RVS wordt veel toegepast in diverse sectoren, waaronder de bouw, vanwege de corrosiebestendigheid, duurzaamheid, sterkte, esthetische uitstraling en het relatief lage onderhoud.
Toepassingen in de bouw
In de bouw wordt roestvast staal onder andere gebruikt voor gevelbekleding, bruggen, trappen en leuningen. Ook wordt het toegepast als wapening in beton, met name in omgevingen waar het beton wordt blootgesteld aan corrosieve milieus. Het materiaal is bestand tegen weersinvloeden en wordt gewaardeerd om zijn elegante uitstraling en duurzaamheid.
Soorten roestvast staal
Er zijn meer dan 200 verschillende soorten roestvast staal, elk met specifieke eigenschappen door variaties in de samenstelling met elementen zoals nikkel, molybdeen, titanium, mangaan, stikstof en silicium. De belangrijkste groepen zijn austenitisch, ferritisch en martensitisch RVS. Austenitisch RVS (zoals RVS 304 en 316) is het meest gebruikte type en geschikt voor diverse toepassingen, waaronder in omgevingen met zout of zuur (RVS 316). Ferritisch RVS bevat een hoog chroomgehalte en is magnetisch. Martensitisch RVS heeft een hoger koolstofgehalte, is magnetisch en kan door warmtebehandeling worden gehard, maar heeft een lagere corrosieweerstand. Duplex RVS, een combinatie van ferritische en austenitische structuren, biedt een hoge mechanische sterkte en goede corrosieweerstand, met name tegen putcorrosie en spanningscorrosie.
Vergelijkbare termen
Roestvrij staal
Gebruikte bronnen: